qayıtma — «Qayıtmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geri — 1. zərf Arxa tərəfə, dala, dal tərəfə. <Qaçay> bir neçə addım gedəndən sonra istədi qanrılıb geri baxsın. İ. Məlikzadə. 2. is. Ard, dal, davam, mabəd. Şerin gerisini oxumaq. – Toğrul Qətibənin bu sözlərini eşidəndən sonra, rübailərinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dönmək — f. 1. Getdiyi, ya durduğu tərəfin əksinə çevrilmək. Sağa dön! – Atlı . . bütün vücudu ilə səs gələn səmtə döndü. M. Hüs.. // İstiqamətini dəyişmək, başqa tərəfə yönəlmək. Küçəni dönərkən bir Çin polisi onun qabağını aldı. S. S. A.. // «Dönüb»,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirilmək — f. 1. Canlanmaq, cana gəlmək, dirçəlmək; qüvvəsi, gücü, cəsarəti özünə qayıtmaq. Bənnasız hörgü hörülməz; Təbibsiz xəstə dirilməz. «Koroğlu». Məstan bəy dirildi. Papağını qaşının üstə çəkib bığlarını tumarladı. . B. T.. 2. Dini təsəvvürlərdə: ölü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
taymağ — I (Dərbənd) qayıtmaq, gəlmək. – Üçərdən taymaz bu kişi II (Dərbənd) aralanmaq, uzaqlaşmaq. – Mən istədim urdan tayım III (Dərbənd) atmaq. – Qabağ hərfi taysov, sənü aduv düzələr IV (Dərbənd) çəkilmək, keçib getmək. – Tay urdan V (Dərbənd) düşmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağıllanmaq — f. Ağıllı olmaq, ağlını başına yığmaq, düzəlmək, ciddiləşmək, pis işlərdən əl çəkmək. Yaşa dolduqca ağıllaşır. – <Mirpaşa:> Mahmud . . ağıllanmaq əvəzinə məktəbi buraxıb qaçıb kəndə. Z. Xəlil. Yəqin Həpir ağıllanıb, . . uşaqlıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azlıq — is. 1. Hər hansı bir qrupun (adamlar qrupunun) az hissəsi; sayca az olan hissə; əqəliyyət. Azlıqda qalmaq. Layihəyə ancaq azlıq səs vermədi. – <Uğur:> Bizdə azlıq çoxluğa tabedir. İ. Ə.. 2. Miqdarca, sayca, müddətcə və s. kifayətsizlik,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərgəşt — is. <fars.> klas. Qayıtma, dönmə. Bərgəşt etmək – qayıtmaq, dönmək. Tazədən bərgəşt edib, bir də cavan olsaydım, ah! M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti